Hoxe, 10 de Febreiro de 2015, celébrase o Día de Internet Seguro. Dende Ítaca Software Libre sempre temos reinvindicado a relevancia de que tanto pais e nais, mozos e mozas, como centros educativos, se impliquen en atallar posibles riscos que están ao noso alcance, e que poden facer que se divulgan todo tipo de datos persoais sen o consentemento verdadeiro dos seus titulares.
Velaí uns breves consellos, centrados máis na prevención e no convencemento de que temos que ser conscientes de que temos un dereito fundamental á protección dos nosos datos de carácter persoal.
1) APRENDER
É recomendable que o acceso a Internet na casa se efectúe dende un único ordenador, situado nun lugar común da casa.
2) LÍMITES
Cómpre marcar tempos e horarios para uso de internet, adaptados ao estudo, lecer, etc., e se se pode incentivar a facer deporte, teatro ou alternativas ao ordenador e móbil, mellor.
3) VERDADEIROS PERIGOS
Non proporcionar datos relativos a horarios ou lugares para quedar, nin enderezos, nin números de contas.
Ser supervisados para compras por Internet, e nunca subir fotografías sen a autorización de todas as persoas que aparecen na imaxe.
Pedir acompañamento nas posibles quedadas con persoas non coñecidas fisicamente.
4) FORMACIÓN E ACCIÓN EN CASO DE RISCO
a) Os centros deben establecer entre os seus obxectivos docentes e incluír nos propios deseños curriculares unha formación integral sobre Internet, favorecendo un uso saudable deste.
Trátase de reflexionar co propio alumnado sobre situacións hipotéticas de risco para que perciban e valoren adecuadamente feitos similares que poidan vivir, tomando as decisións correctas para a súa protección
Nos currículos, no marco do fomento do uso das tecnoloxías dixitais como apoio ás tarefas formativas, hai que incluír a específica aprendizaxe de modos de navegación segura e o uso de ferramentas destinadas a iso. As materias de Informática, Tecnoloxía ou Educación para a Cidadanía poden usarse para iso.
b) O profesorado ten que actuar cando se detecte que un alumno se acha nalgunha situación de risco. Á marxe das medidas propias do centro educativo, debe comunicarllo aos seus pais e ás forzas e corpos de seguridade.
Neste sentido, existirá un protocolo de intervención que permita a detección do problema, a valoración do mesmo, aplicar unha serie de actuacións co alumnado afectado e a súa familia, avaliar os seus resultados e extraer conclusións que sirvan para a prevención
5) O MÁIS IMPORTANTE – SER ACOMPAÑADOS
Máis que programas de control sobre páxinas que poden ou non visitarse, ou sobre xogos que deben ou non participar, o principal é que os menores vivan a liberdade e a poidan asumir con responsabilidade, coa axuda dos pais e titores.
O acompañamento e, sobre todo, o diálogo franco, abre moitas posibilidades educativas que o descoñecemento ou a prohibición sen ningún tipo de diálogo.
Non van os fillos cos pais para mercar un billete de viaxe? Ou cando é a hora de matricularse? Pois unha compra por Internet, ou unha descarga de música ou de documentación, que pode facerse de forma legal, tamén se debe facer con presencia dos proxenitores.
Que un programa informático, ou calquera software, sexa considerado como libre depende da licenza co que o autor o protexe. Non ten que ver nin coa súa calidade nin, efectivamente, co seu prezo: existe software libre de balde, barato, caro e máis caro aínda.
O que si é ineludible, entre outras cousas, é que ten que poder ser distribuído libremente e polo tanto o prezo do software libre co tempo acabará tendendo a cero na medida en que sexa amplamente compartido, porque cobrar por algo que está estendido de forma gratuíta non é viable.
Imos empezar cunha perogrullada: para aforrar co software libre o primeiro que temos que facer é instalalo e utilizalo. A partir de aquí haberá moitas vantaxes de carácter económico e moitas tamén de tipo legal ao evitar o uso de copias fraudulentas.
É posible que a maior parte do Software que utilizamos nas empresas, organizacións... e nas nosas casas teña un equivalente libre e posiblemente gratuíto: o paquete ofimático é o máis representativo na nosa opinión:
Por certo, Minino custa 0 euros.
Onte á tarde foi presentado o Informe “Utilización do cloud computing polos despachos de avogados e protección de datos de carácter persoal”, elaborado pola Axencia Española de Protección de Datos (AEPD) e o Consello Xeral da Avogacía Española (CXAE).
Se o uso de todo tipo de recursos compartidos (redes, servidores, almacenamento, aplicacións, servizos) aloxados nalgures en Internet (na nube) na actualidade se está estendendo a todos os niveis, os bufetes non son alleos a este modelo Cloud Computing, que permite tanto aplicacións de xestión do despacho, contabilidade ou bases de datos legais ou xurisprudenciais, como compartir documentación e información de clientes ou con otros avogados. Todo iso, lembremos, cunha reducción significativa de investimentos en infraestructuras informáticas.
Non nos centraremos moito nas bondades do traballo na nube, senón en tres aspectos relevantes a ter en conta polos avogados (tamén válidos, diso non hai dúbida, para outros profesionais e todo tipo de entidades): en primeiro lugar, a responsabilidade e a normativa aplicable, xa que a posición de quen trata os datos é a de ser Responsable de tratamento e, segundo o Art. 20.2 do Regulamento da LOPD, debe velar para que o provedor de servizos cumpra a normativa española de protección de datos.
De ubicarse os datos nun país fóra do Espazo económico europeo, habería que conseguir autorización por parte da AEPD e, en caso de estar ante provedores dos EEUU, terán que adherirse a un acordo de “porto seguro”, obrigados a manter os requisitos legais en materia de protección de datos.
En segundo lugar, a seguridade/confidencialide dos datos: o provedor debe garantir tanto a conservación e cifrado dos datos, como a recuperación destes empregando copias de seguridade periódicas.
Por último, o contrato de servizos a asinar co provedor, establecido no Artigo 12.2 da LOPD, onde teñen que recollerse as seguintes obrigas por parte do provedor: non pode dispor dos datos fóra do expresamente autorizado; debe asumir o rol de Encargado de tratamento de datos; só poderán acceder as persoas autorizadas polo despacho; debe garantirse a portabilidade e dispoñibilidade; e cumprir de xeito dilixente as garantías para a protección de datos persoais, para que o cliente (bufete) non asuma a súa responsabilidade.
A aposta polos servizos de computación na nube é imparable, e semella crucial no aumento da productividade e ganancia de tempos no día a día dos despachos de avogados. Agora ben, se temos gardados con chave todo tipo de datos, non podemos dimitir da responsabilidade de asumir onde se atopan os datos almacenados na nube.
Non é fachenda, pero certamente somos conscientes de que os servizos que dende Ítaca Software Libre ofertamos aos nosos clientes, cumplen estritamente a normativa española en materia de protección de datos persoais, e os despachos poden estar seguros de que poden confiar nos nosos provedores, que ubican toda a información en servidores ubicados en territorio español.
TAQUIMETRO v.2 es una aplicación bajo plataforma web a medida en código abierto, para el seguimiento y gestión de reparaciones efectuadas en talleres mecánicos o similares.
En su primera versión, la aplicación Taquímetro contemplaba las siguientes funcionalidades:
En la versión v2.0 la aplicación Taquímetro contempla adicionalmente: